Fietsersgedrag

Deze foto op de Herengracht is in 2017 gemaakt. Inmiddels heeft de gemeente daar auto-parkeerplaatsen ingericht voor fiets-parkeren.

Dat de voetgangers steeds meer in het gedrang komen is bekend. De trottoirs vertonen steeds meer achterstallig onderhoud, hobbels, kuilen, kapotte klinkers en tegels. Afvalbakken en verkeersborden die vele centimeters vanaf de stoeprand staan en dan ook mooi dienen als fietssteunen, het uitwaaieren van terrassen waar nauwelijks handhaving op is: er blijft weinig trottoirruimte over.

Hoe rolstoelrijders, voetgangers met rollators, kinderwagens, boodschappenkarren, ja zelfs rolkoffers zich moeten verplaatsen, elkaar kunnen passeren, het wordt steeds moeilijker.

Fietsparkeren
En dan de fietsers. Je fietst naar je werk, en je kunt je fiets er niet kwijt. Je gaat boodschappen doen en alle winkeliers hebben een sticker op het raam: hier geen fietsen plaatsen. Dus staan alle fietsen bij de zeldzame winkel die niet zo’n sticker heeft. Dus kan er geen voetganger meer langs. Het gaat niet vanzelf over, er komen steeds meer fietsers bij. Of men massaal aan deelfietsen wil gaan is maar de vraag: voor het woon-werkverkeer heb je toch echt allemaal tegelijk een fiets nodig.

Waarom gebruik je een fiets? Onder andere om jezelf en bagage (zware boodschappen, kleine kinderen enz.) te vervoeren. Te zwaar of onhandig om daar een eind mee te lopen. Een fiets parkeer je dus dichtbij. Een grote fietsenstalling op 300 m. afstand is onpraktisch. Gemeente: koop toeristenwinkels op en maak er fietsenstallingen van.

Gedrag
Maar wat toch echt niet nodig is, is het gedrag van helaas veel fietsers. Fiets (of scooter!) dwars op de stoep zetten. Zich niets aantrekken van zebrapaden, van mensen die willen oversteken. Is daar iets aan te doen? Wie het weet mag het zeggen. In de tussentijd groeit de ergernis.

 

Brief van een bewoner
Ik erger me wild aan het niet handhaven van regels in mijn buurt. Zelfs als de politie in de Leidsestraat rijdt zeggen ze niets tegen fietsers; zelfs niet als ik aangereden wordt; dat kan toch niet. Het is dan ook niet verwonderlijk als ik er zelf iets van zeg dat ik op zijn best een smalend lachje krijg.

Op mijn stoep kan ik vaak niet lopen door het aantal fietsen, moet ik op de weg met alle gevolgen van dien. Kunnen fietsen ook niet net als auto’s ver buiten de stad getransporteerd worden als ze fout staan. Rücksichtslos, dan houdt het toch snel op. Kijk eens voor het Barlaeus, ben er gisterochtend gevallen. Die fietsen kunnen toch op de boten. Waarom worden de verkeerd geplaatste fietsen niet gewoon weggehaald. Dit wangedrag toestaan, maakt de samenleving onleefbaar.

Het heeft geen enkele zin om te denken dat je gelijk hebt, als een torpedo komen bakfietsen op je af en ik weet dat ik niet sterker ben, dus ik pas me aan. Het kan toch niet.
waarom kan er niet gehandhaafd worden.

Als ik op de fiets van huis via de museumbrug onder het rijks door wil gaan en het stoplicht staat op groen, komen (bak)fietsers eerst van links van de Weteringschans en dan van rechts van de Stadhouderskade als torpedo’s op me af. het heeft geen zin mijn recht op te eisen, want hier geldt het recht van de sterkste.

Het kan gewoon niet en ik begrijp niet dat er niet wordt ingegrepen. Ik overleef het wel, want ben in Amsterdam geboren, maar begin wel bang te worden door dit geweld en nul handhaving. Dit zijn grotendeels gewoon autochtone Nederlanders en zeker geen toeristen, want die vallen meestal van hun fiets.

Vriendelijke groeten,
(naam bekend bij d’Oude Stadt)