Stakeholderdialoog passagiersvaart

Water leeft, merkte Adriaan Krans op toen woensdag 25 april meer dan 40 bewoners aanwezig waren in d’Oude Stadt. Adriaan Krans is de onafhankelijke begeleider van de  stakeholderdialoog over de passagiersvaart. Doel van die dialoog is een advies aan de wethouder voor nieuw beleid voor de rondvaart. De contouren van een advies tekenen zich af en het wordt nu voorgelegd en toegelicht aan een bredere groep bewoners. Voor 15 mei gaat het advies naar de wethouder.

Achtergrond
De Raad van State (RvS) zette met zijn uitspraak op 7 juni 2017 een streep door het vergunningenstelsel voor de passagiersvaart. Dat raakte het beleid in de nota Varen 2.1, voor een nieuwe ordening van de markt voor passagiersvaart, die aan de Europese Dienstenrichtlijn voldoet, de doorvaart op het water bevordert en de vloot verduurzaamt. Het college besloot terug te gaan naar de tekentafel. Nu wordt samen met de stakeholders gewerkt aan nieuw beleid.

Stakeholderdialoog
In meer dan 70 individuele gesprekken met diverse stakeholders (=belanghebbenden), waaronder rederijen, bewoners, het Havenbedrijf, Waternet en gemeente. De mogelijke ordening van de markt is verkend. In de dialoogtafels – die in januari gestart zijn – worden open gesprekken gevoerd over onderliggende thema’s (Overlast op het water, Verduurzaming en Vaarbevoegdheid). Het college gebruikt de resultaten van de dialoogtafels als basis voor het nieuwe beleid. De gemeenteraad neemt een besluit over het nieuwe beleid. Om daar te komen wordt een zo breed mogelijk gedragen advies van met name reders en bewoners aan de wethouder gestuurd. Dat advies beperkt zich tot de kern van het beleid, nl. de vragen: hoe beheersen we de drukte op het water en hoe beheersen we de drukte op en bij de op- en afstapplekken? Een aantal bewoners is nauw betrokken geweest bij de gesprekken en bijeenkomsten.

Advies
Bij de marktordening leven ideeën waarbij de juridische houdbaarheid van de denkrichtingen eerst onderzocht moet worden (ivm dienstenrichtlijn). Dat gaat ook over de druk op de openbare ruimte. Het water zelf dus en over wie waar mag op- en afstappen. De analyse van dat laatste gaat dus over partijen zonder vaste opstapplek en de concurrentie om de openbare ruimte. De oplossingsrichting zit hem in een bewonershindervrije centrale afvaartlocatie (hub) en indikken op A-locaties. Dat heeft de meeste draagvlak. Gemeenschappelijk wordt ook geconstateerd dat beheersing (van huidig en toekomstige) drukte op het water in Amsterdam Centrum nodig is. Normering dus.

Bewoners
Direct betrokkenen in de dialoog maken deel uit van de werkgroep water. Veel aanwezigen bewoners (woonbootbewoners en woonachtig aan de wal) wisten van niks en werden bijgepraat. Grootste zorg is de handhaving, of beter het gebrek aan. Dat gaat over snelheid,  illegale verhuur (woon)boten, drankvaarten etc. wel of niet ligplaats, of op-/afstapplek, het werken met proppers etc. Normering dus en bovenal handhaven. Probleem is: “er zijn er teveel”. Net als bij de taxi’s. Bewoners zoeken bij normering van drukte aansluiting bij de richtlijnen van Rijkswaterstaat. Een objectieve norm. Maar volg je die, dan zijn de meeste grachten te smal, ook bij eenrichtingsverkeer en de boten te lang. Boten zijn voornamelijk ook te breed voor de grachten profielen. Het is dus te druk. Conclusie van de avond: de mening van bewoners is eensgezind.

Bijlagen:

Deze slideshow vereist JavaScript.