Studenten presenteren
Op 20 juni, een tropische dag, gaven studenten in Ecomama presentaties over hun onderzoek in de Valkenburgerstraat. Manu Hartsuyker had tijden geleden al contact gelegd met de HvA en was helaas afwezig. De honneurs namens de bewonersgroep werden waargenomen door Paul Busker.
De bewonersgroep Valkenburgerstraat riep de hulp in van studenten van de HvA Minor Design thinking and doing. Zes weken geleden werden de studenten geïnformeerd door de bewonersgroep, die in deze de opdrachtgever/klant is en de studenten de opdrachtnemer. Begeleid werden de studenten gedurende die weken door 2 coaches. Er waren 4 teams gevormd met iedere hun eigen aanpak en mogelijke oplossingen.
De hulpvraag van de bewonersgroep is: Hoe verbeteren we de communicatie over het gevoel van niet gehoord worden over het lawaai en de slechte luchtkwaliteit, zodat het meer betrokkenheid en cohesie in de buurt zou opleveren.
Team zegwatjedenkt.nl
Begonnen werd met onderzoek. Dat werd gedaan via twitter #Valkenburgerstraat en een heus veldonderzoek, waartoe flyers werden verspreid in en rond de Valkenburgerstraat. Door het intypen van een link konden 5 vragen beantwoord worden en kon men aangeven of men wilde meedoen voor een langere vragenlijst (24 vragen). Een schat aan informatie kwam los. Dat werd gebundeld en dankbaar in ontvangst genomen door de bewonersgroep. Het team begon daarna aan het reframen en de kern van het probleem bloot te leggen.
De bewoners waren bewust van het complexe probleem. De gemeente maskeert echter het probleem in plaat van het op te lossen. Online laten de bewoners veel van zich horen.
Geheel in de traditie van de Waterlooplein en Nieuwmarkt wordt daarom een guerrilla-campagne met veel media aandacht voorgesteld. Doel: het protest laten zien richting de gemeente. Een paar concepten werden bedacht, maar door de studenten werd uiteindelijk gekozen voor zegwatjedenkt.nl. Een berichtendienst online, ook overdag te lezen, alle reacties real-time en het bericht komt sneller bij de gemeente; voor aan je pui (zie de tweet onder aan deze pagina).
Team air light
Deze groep had heel goed geluisterd naar de feitelijke problematiek in de Valkenburgerstraat: de te hoge concentratie stikstofdioxide (NO2). Daarvan krijgen de bewoners allerlei gezondheid problemen. Ze kwamen een methode tegen om stikstofdioxide te vangen en te neutraliseren. Dat gaat met fotokatalyse via een verf die titaniumdioxide (TiO2) bevat. Wanneer zich NO2 aan het geverfde oppervlakte hecht, wordt onder ultraviolet licht (in de zon) de schadelijke stof NO2 geneutraliseerd. Door de regen verschoont het oppervlakte zich steeds zelf.
De groep suggereerde een lamp met de coating, om daarmee de huidige straatverlichting te vervangen. De aanwezigen dachten mee en melden dat er een anti-graffiti coating op de gebouwen zit. Als daar nu die titaniumdioxide en de katalysator aan toegevoegd wordt kan je het hele complex mee laten schilderen. Hier vind u het boekje van de air light.
Team Valkenburgerstraat
De teamleden haalde uit de briefing van 15 mei: Kom met een voorstel dat zorgt voor samenhang, de gemeenschap betrekt en ook nog eens mensen hun interesse wekt. Ook zij hadden zich uitermate verdiept in wat er zoal door de straat ging en waren zelfs aanwezig bij de presentatie van het kentekenonderzoek in Valkenburgerstraat. De studenten voelde de oplossing van de ambtenaren als “damage control” want MINDER verkeer is niet mogelijk….
De vraag aan zichzelf: “Hoe kunnen we betrokkenheid creëren in de Valkenburgerstraat met het laten zien van live informatie van de straat op een toegankelijke manier?
Een hele maquette werd ingezet om te demonstreren waar grote beeldschermen interactief moesten staan. Schermen met informatie over geluid, vervuiling etc. Te bekijken door bewoners, bezoekers, ondernemers en de passerende automobilisten.
Team so motivated
Zij vonden het een uitdaging om in korte tijd de zaken die gedaan kunnen en moeten worden op de korte termijn te inventariseren. Zij zochten een betere deal dan de situatie nu levert. Voor de lange termijn werd ingezet op beïnvloeding van de politiek.
Het team herfraseerde de vraag in: Hoe kunnen we een gemeenschap creëren door een fysiek product te geven waardoor de bewoners gehoord worden en hun problemen tastbaar te maken.
Daarvoor zijn ze de Valkenburgerstraat in gegaan om mensen te bevragen. Dat ging niet zo maar. Eerst lukt het niet, maar toen ze een bord bij zich hadden waarop gestickerd moest worden kregen ze heel veel informatie los.Uit het veldonderzoek bleek het gemis aan urgentie om het geluidsprobleem te tackelen. Er zijn weinig plekken waar mensen bijeen kunnen komen om te praten. De gemiddelde geluidshinder ligt tussen de 62 en 85 dB(A). De bewoners voelen zich niet gehoord en de gemeente toon niet eens inlevingsvermogen met de Valkenburgerstraat-ers. En de mensen hielden van stickeren. Daarop bedachten zij 3 concepten:
- So interactive: een beeldscherm waarop de mensen zelf informatie kunnen toevoegen
- So quite: een glazen huis, waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten
- So sticky: een machine met scherm, waarop o.a. klachten konden worden verwerkt en om stikkers eruit te krijgen om positieve en negatieve signalen te geven. Deze was uitgewerkt en de stickers werden alvast uitgedeeld.
Tot slot
De aanwezige bewoners vonden het prachtig. En ook verrassend. Vooral dat er geluisterd was om oplossingen te duiden. Beter dan de ambtenaren. Aansluitend aan de presentie volgde een gesprek met de coaches en de zaal over de opleiding en wat de studenten in hun verdere beroepsleven er mee konden. En dat de werkwijze ook bij andere (buurt)problemen is in te zetten. De middag werd afgesloten met een drankje. De objecten en de boekjes die studenten hebben gemaakt van hun project staan in de vitrine in het Wijkcentrum d’ Oude Stadt.
Vanmiddag @Ecomamahotel Studenten HvA Minor Design Thinking & Doing project Valkenburgerstraat #zegwatjedenkt https://t.co/MKCx8faBKz pic.twitter.com/cwbSsp296i
— d’ Oude Stadt (@OudeStadt) 20 juni 2017