Ga naar de inhoud

Democratisch verlangen

Donderdag 6 februari 2020 vierde Wallaart & Kusse zijn vijfjarig jarig bestaan en het drie jarig bestaan van Stichting Lobby Lokaal, met het symposium Democratisch Verlangen. Aanwezig waren drie sprekers met een heel eigen verlangen over democratie.

Het symposium werd geopend door Myrte Kusse met het uitgangspunt dat eerlijke lobby (lees: De tien geboden voor lobbyen), de democratie kan versterken. Daarna was het de beurt aan de sprekers.

Joke Hermsen
Schrijfster en filosofe Joke Hermsen pleit voor meer politieke participatie van de bevolking. Daar zou zelfs het initiatief vandaan kunnen komen. Bij het instituut van de 150 gekozen politici voor de 2e kamer bestaat parlementaire vermoeidheid. Burgers voelen zich niet meer vertegenwoordigd.  Refererend aan haar boek Het Tij keren met Rosa Luxemburg en Hannah Arendt, denkt ze aan een burgerraad, wisselend aangewezen burgers om kwesties op te lossen. Zoals de Burgertop op Schiphol.

Het poldermodel is geprofessionaliseerd (in plaats van burgers). Kijk daarom ook naar de protestbeweging in Frankrijk. Doel is gehoord te worden. Mensen doen weer mee. Zij besluit met: “Politieke vrijheid bestaat” en citeert Hannah Arendt: “Politieke kwesties zijn te serieus om alleen aan professionele politici te worden overgelaten”.

Zihni Özdil
Historicus Zihni Özdil was zij-instromer in de politiek (oud-Kamerlid voor GroenLinks). Sprak over moties indienen, die eigenlijk niet hoeven te worden uitgevoerd. Dienen uitsluitend nog om te profileren en maken onderdeel uit van de vormgeving van het politieke spel (zie ook WKPA). Hij sprak ook over fractiediscipline en dat er geen dualisme meer was (de controle van de kamer op de regering).

En het praten met iedereen, dat uiteindelijk niet zinvol blijkt, zeker niet buiten de scoop van je eigen portefeuille. Lobbyisten moeten dat weten en zeker niet voor het regelen van een gesprek een nota aan de klant sturen. Maar hij geniet nog steeds dat een student de hoge declaraties van een universiteitsbestuurder politiek aankaartte. Dan kan je echt wat betekenen.

Julia Wouters
Politicoloog Julia Wouters schreef het boek De Zijkant van de Macht, over waarom het aantal vrouwen in de politiek niet toeneemt, maar af. Zij was politiek adviseur van Lodewijk Asscher. Vanaf de zijkant. Het gaat vooral om de blinde vlekken. Het onbewuste dat een gelijk speelveld voor man en vrouw in de politiek tegenwerkt. Zij noemt Obamacare, waarbij in het concept de mammografie en het uitstrijkje vergeten waren, omdat er geen vrouwen aan tafel zaten.

Het zijn ook de beelden in ons eigen hoofd hoe macht en leiderschap eruit zien. Zij liet een compositie zien van alle Amerikaanse presidenten. Alleen maar mannen. Ook politica laten zich daardoor verblinden. Ook zij zijn de politiek. Zij liet zien dat andere landen veel verder zijn en besluit met: “De politiek zijn wij. Iedereen kan een eigen vorm vinden om de democratie mede vorm te geven”.