De jaarlijkse Museumnacht trok ook in Amsterdam veel bezoekers.. De stad gonsde en vele mensen gingen lopend van plek naar plek. Hier vooruitzicht/verslag van Femke Post :
De nacht begon actief, tijdens de wandeling vanaf Huis Willet-Holthuysen. ‘Het is bizar hoe veel belangrijke vrouwen helemaal niet zichtbaar zijn in het straatbeeld. Ik houd van stadswandelingen, zeker ‘s avonds. Onderweg raak ik geïnspireerd door alle vrouwen die de weg vrij probeerden te maken en een belangrijke rol speelden in het verzet. Wat kan ik van hen leren?’
Het einde van de wandeling is in Oost. Hier liggen de musea voor het oprapen. Verder met belangrijke verzetsvrouwen; Josephine Baker in het Verzetsmuseum. Of toegeven aan haar fascinatie voor het heelal en de sterren in het Planetarium. De Portugese Synagoge staat ook hoog op de verlanglijst. ‘Ik verwissel de paars verlichte locaties buiten voor een met kaarsen verlichte synagoge. Adembenemend.’
Terug op de fiets. Richting het Allard Pierson, waar je binnenstapt bij een absurdistische dinner party. ‘Een diner met mijn vrienden, theater en exorbitante kostuums; klinkt als een koortsdroom. En als precies waar ik zin in heb. De vertellers van Mezrab komen hier ook aan het woord – iedere keer ben ik weer onder de indruk.’ Niet op veel verdere afstand vindt ze de pawnshop van Sexyland bij No Limits! Art Castle. ‘Deze winkel opende met lege schappen. Kunstenaars mogen langskomen om één werk achter te laten. Wat voor collectie ontstaat er dan?’
Daarna slaat de keuzestress toe. Sluit ze af met dwalen langs de verdiepingen van Museum Villa? Of stapt ze toch weer plichtsgetrouw op de pont naar Noord – waar zowel de Grafische Werkplaats als haar favoriete cafés op de loer liggen? Wie zal het zeggen. Dat is juist het mooie aan Museumnacht, toch?